Abstract: Jednym z istotnych wyzwań, przed jakimi stanęły polskie władze po odzyskaniu niepodległości, była odbudowa i organizacja szkolnictwa. Środowiska polityczne i nauczycielskie spierały się co do charakteru szkoły, postulując z jednej strony tworzenie szkolnictwa wyznaniowego, a z drugiej szkolnictwa świeckiego, niezależnego od wpływów Kościoła. Istotną kwestią w tym sporze było nie tylko to, kto ma mieć decydujący wpływ na kształt szkolnictwa, ale również to, czy i w jakim stopniu edukacja religijna wpływa na wychowanie młodego pokolenia. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie poglądów nauczycieli na temat znaczenia religii w wychowaniu dzieci i młodzieży. W tym celu przeprowadzona została analiza źródeł, jakimi są niepublikowane badania ankietowe przeprowadzone pod koniec lat 20. XX wieku wśród nauczycieli przez Zygmunta Kukulskiego, profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Wypełnionych zostało 289 ankiet, które obecnie znajdują się w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Analiza wyników wskazuje, że zdecydowana większość badanych nauczycieli dostrzegała pozytywny wpływ prawd wiary, moralności chrześcijańskiej i praktyk religijnych na wychowanie dzieci i młodzieży, widząc w tych elementach doskonałe narzędzie do kształtowania charakterów młodych ludzi, do przygotowania ich do samodzielnego i zgodnego życia w zróżnicowanym pod względem etnicznym i religijnym społeczeństwie.
Processing Request
No Comments.